Metoidioplastyka to zabieg chirurgiczny, który stosowany jest w procesie tranzycji płciowej. Polega on na przekształceniu powiększonej w wyniku terapii hormonalnej łechtaczki w funkcjonalne prącie. Procedura obejmuje ponadto rekonstrukcję cewki moczowej oraz tworzenie moszny. Zabieg zapewnia pacjentowi naturalny wygląd, a także funkcjonalność narządu płciowego.
Zabieg polega przekształceniu powiększonej łechtaczki w funkcjonalne prącie i jest stosowany w ramach tranzycji płciowej, umożliwiając osobom transpłciowym uzyskanie męskich narządów płciowych. Procedura obejmuje rekonstrukcję prącia i cewki moczowej, a także tworzenie moszny. Metoidioplastyka to jedna z kilku metod chirurgicznej rekonstrukcji męskich narządów płciowych. W porównaniu do falloplastyki jest mniej inwazyjna.
Metoidioplastyka jest zabiegiem wykonywanym u osób transpłciowych, które przeszły terapię hormonalną i uzyskały wystarczający rozrost łechtaczki. Procedura jest wskazana w przypadku osób, które:
Do najważniejszych przeciwwskazań do zabiegu należą:
Przygotowanie do zabiegu obejmuje konsultacje specjalistyczne, podczas których lekarz ocenia stan fizyczny i psychiczny osoby, która chce poddać się metoidioplastyce. Zwykle konieczne jest wykonanie kompletu badań, w tym m.in.: USG, morfologii, badań funkcji nerek czy ocenę stanu serca. W trakcie konsultacji omawiane są również możliwe ryzyka i korzyści zabiegu, a także opcje znieczulenia.
Przed zabiegiem należy przestrzegać zaleceń dotyczących diety i higieny osobistej. Na kilka tygodni przed metoidioplastyką zaleca się rezygnację z używek, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia powikłań. W wielu przypadkach zaleca się również stosowanie hormonów, co pozwala na uzyskanie odpowiednich efektów w zakresie rozwoju płciowego.
Metoidioplastyka rozpoczyna się od znieczulenia ogólnego, po czym chirurg przystępuje do głównej części zabiegu. Polega ona na oddzieleniu powiększonej łechtaczki od otaczających tkanek, aby zmaksymalizować jej rozmiar. Następnie tworzy się cewkę moczową z warg sromowych mniejszych, co umożliwia oddawanie moczu w pozycji stojącej. Wargi sromowe większe z kolei przekształcane są w mosznę (czasami wykorzystuje się w tym celu także tkanki wargowe). Po operacji pacjent wymaga hospitalizacji przez kilka dni.
Zabieg jest wykonywany w przypadku osób transpłciowych pragnących uzyskać męskie narządy płciowe. Procedura jest odpowiednia dla osób, które przeszły terapię hormonalną.
Metoidioplastyka jest przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym, więc pacjent nie odczuwa bólu w trakcie operacji.
Pierwsze efekty są widoczne od razu po zabiegu, jednak ostateczny wygląd narządów kształtuje się w ciągu kilku miesięcy.
Tak, efekty zabiegu wyglądają naturalnie. Ostateczny efekt estetyczny zależy od indywidualnych cech anatomicznych pacjenta oraz zakresu operacji, w tym ewentualnej rekonstrukcji moszny wraz z implantami jąder.
Zalecenia pooperacyjne obejmują unikanie intensywnej aktywności fizycznej, dbanie o higienę operowanego obszaru oraz stosowanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Niezbędne są także regularne wizyty kontrolne.
Długość rekonwalescencji w dużej mierze zależy od zakresu operacji i tempa gojenia. Zazwyczaj powrót do codziennych obowiązków jest możliwy po upływie 3–6 tygodni.
Lista możliwych powikłań obejmuje: infekcje w miejscu wykonania zabiegu, zrosty i blizny, a także problemy z gojeniem się cewki moczowej.
Cena zabiegu jest ustalana indywidualnie podczas wstępnej konsultacji.
Falloplastyka traktowana jest raczej jako zabieg estetyczny, dlatego w większości przypadków nie jest refundowana przez NFZ. Wyjątkiem są sytuacje, takie jak amputacja prącia na skutek choroby lub wypadku.
