Falloplastyka to chirurgiczny zabieg rekonstrukcyjny, który polega na odtworzeniu prącia. Procedura ta jest często wykonywana u mężczyzn transpłciowych jako część procesu tranzycji płciowej (korekta płci), ale nie tylko – rekonstrukcja penisa może być konieczna u pacjentów po urazach i wypadkach oraz z innych wskazań. Zabieg jest skomplikowany i może obejmować różne techniki, w tym przeszczepy skóry czy implantację protez. Jego celem jest nie tylko uzyskanie naturalnego wyglądu, ale również zapewnienie funkcji seksualnych.
Głównym celem zabiegu jest rekonstrukcja prącia u osób, u których doszło do jego utraty, deformacji lub nie zostało ono prawidłowo wykształcone na skutek wad wrodzonych. Falloplastyka jest również jednym z kluczowych etapów korekty płci w wariancie female to male – w tym wypadku zabieg nie ma charakteru rekonstrukcyjnego, ale polega na ukształtowaniu prącia o wyglądzie i funkcjach zbliżonych do naturalnego. Zabieg może obejmować także rekonstrukcję cewki moczowej, umożliwiając pacjentowi mikcję w pozycji stojącej.
Główne wskazania do wykonania zabiegu falloplastyki to:
Lista przeciwwskazań do zabiegu falloplastyki obejmuje:
Przygotowanie do falloplastyki obejmuje konsultację z chirurgiem i urologiem, a u osób w trakcie korekty płci także konsultację psychologiczną – ma ona potwierdzić stabilność emocjonalną i diagnozę dysforii płciowej. Po wstępnym zakwalifikowaniu do zabiegu pacjent musi wykonać komplet badań laboratoryjnych, w tym m.in.: morfologię, parametry krzepnięcia oraz badania hormonalne. Na kilka dni przed operacją zaleca się unikanie używek, takich jak tytoń, alkohol i leki przeciwzapalne.
Falloplastyka to skomplikowany, wieloetapowy zabieg chirurgiczny. Procedura rozpoczyna się od podania pacjentowi znieczulenia ogólnego, po którym chirurg przystępuje do właściwej części zabiegu. Polega ona na pobraniu płata skóry z wybranej okolicy ciała, najczęściej z przedramienia, uda lub brzucha. Tkanka ta jest następnie przeszczepiana do okolic krocza, gdzie formowane jest nowe prącie. Kolejnym krokiem jest formowanie cewki moczowej, co umożliwia oddawanie moczu przez nowo wytworzone ujście. W późniejszych etapach możliwa jest implantacja protezy umożliwiającej erekcję czy rekonstrukcja żołędzi. Operacja może obejmować ponadto modelowanie moszny i implantację protez jąder.
Zabieg jest skierowany głównie do mężczyzn transpłciowych, który biorą udział w procesie korekty płci. Procedura jest także odpowiednia dla osób, które doświadczyły utraty prącia wskutek urazów, amputacji, chorób lub w wyniku wad wrodzonych.
Nie, sam zabieg nie jest bolesny. Przed operacją pacjent poddawany jest znieczuleniu ogólnemu. Po zabiegu całkowicie normalne może być odczuwanie bólu, dyskomfortu i opuchlizna, stąd też kontynuowane jest podawanie środków przeciwbólowych aż do ustąpienia objawów.
Efekty widoczne są stopniowo – na pełne rezultaty zabiegu trzeba poczekać około 12-18 miesięcy od zakończenia ostatniego etapu operacji.
Rezultaty zabiegu mogą wyglądać bardzo naturalnie. Wpływ na kwestie estetyczne ma między innymi zastosowana technika operacyjna oraz indywidualne warunki pacjenta, na przykład jakość przeszczepianych tkanek.
Zalecenia pooperacyjne obejmują: unikanie wysiłku fizycznego przez kilka tygodni po zabiegu, regularne kontrole u chirurga oraz dbanie o odpowiednią higienę okolic krocza oraz miejsc przeszczepu skóry. Pacjenci powinny także unikać kontaktów seksualnych przez pierwsze miesiące do zabiegu oraz stosować się do zaleceń dotyczących noszenia specjalnych opatrunków.
Wszystko zależy od rodzaju wykonywanej pracy oraz przebiegu rekonwalescencji. Pacjenci wykonujący prace biurowe mogą wrócić do własnych zajęć po około 4-6 tygodniach od zabiegu. Jeśli jednak praca wymaga dużego wysiłku fizycznego, konieczna może być dłuższa rekonwalescencja (nawet 3-6 miesięcy).
Do najczęstszych powikłań po falloplastyce należą infekcje, zwężenie lub niedrożność cewki moczowej, a także blizny i zrosty w miejscach cięć.
Cena zabiegu ustalana jest indywidualnie z każdym pacjentem. Koszt falloplastyki jest uzależniony od kilku czynników, takich jak zakres zabiegu czy wybrana technika operacyjna.
Falloplastyka traktowana jest raczej jako zabieg estetyczny, dlatego w większości przypadków nie jest refundowana przez NFZ. Wyjątkiem są sytuacje, takie jak amputacja prącia na skutek choroby lub wypadku.
